پنل «چشم‌انداز علوم انسانی در ایران» در یازدهمین کنفرانس ایران شناسی در وین
جلسه آخر کنفرانس همزمان با هیچ جلسه‌ای دیگری نبود و در ضمن به زبان فارسی برگزار می‌شد.
حسن یوسفی اشکوری در مبحث دین علمی و علم دینی از جمله در انتقاد به دیدگاه آیت الله جوادی آملی، که از علم اسلامی سخن می‌گوید پرداخت، “اسلامی سازی” را بی‌نتیجه خواند و چیزی را به نام “علم اسلامی” را ناممکن و بی‌معنی توصیف کرد.
این سخنرانی بر اساس مقاله «دین علمی و علم دینی» در شماره اول نشریه «آزادی اندیشه» ایراد شده است
عنوان سخنرانی محمدرضا نیکفر، بدبختی و خوشبختی علوم انسانی و اجتماعی در ایران بود. او تیره‌روزی این علوم را در ضعف تاریخی آنها در ایران و فشار و سرکوب حکومتی دانست، اما در ضمن همین وضعیت را به عنوان مسئله‌ای مهم که بایستی اندیشه‌ورزی را برانگیزد توصیف کرد و گفت اگر این مسئله به سؤال تبدیل شود، از آن خوشبختی درمی‌آید، چرا که زنده بودن دانش به پرسش است. او انقلاب فرهنگی و اسلامی‌سازی را با Gleichschaltung نازی‌ها برای تسلط مطلق بر دانشگاه‌ها مقایسه کرد. او همچنین در بیانی گذارا از کنفرانس ایرانشناسی − که پژوهش‌های ارائه شده به آن معمولا جزءنگر هستند − انتقاد کرد و روند کار آن را «مطابق معمول» (business as usual) خواند، آن هم در شرایطی که وضعیت کشور نگران‌کننده و وضعیت منطقه فاجعه‌آمیز است. او با اشاره به شعری از برتولد برشت گفت که گویا افراد هنوز خبر بد و صدای فاجعه را نشنیده‌اند.
این سخنرانی بر اساس مقاله «تیره‌روزی و بهروزی علوم انسانی در ایران» در شماره اول نشریه آزادی اندیشه ایراد شد.
سعید پیوندی در سخنرانی خود از جمله به انقلاب فرهنگی و در ادامه به «پروژه اسلامی‌سازی» پرداخت و نشان داد که در مورد رابطه دین و دانش هیچ وحدت نظری در میان خود مبلغان مسلمان نیز وجود ندارد.
این سخنرانی بر اساس مقاله «هفـت پرسـش پیرامـون معنای اسـلامی کـردن علـوم انسـانی در ایـران» در شماره اول نشریه «آزادی اندیشه» ایراد شد
نیره توحیدی از وضعیت دانشگاه‌ها بطور عام و از وضعیت رشته «مطالعات زنان» بطور خاص، به عنوان یک بررسی نمونه‌ای از وضعیت پارادوکسال تدریس علوم انسانی در ایران گفت.
این سخنرانی بر اساس مقاله «رشته مطالعات زنان در ایران نمـودی دیگـر از پارادوکـس جمهـوری اسـلامی»در شماره اول نشریه «آزادی اندیشه» ایراد شده است