مهرزاد بروجردی –
این کتاب حاصل یک تلاش ۱۴ ساله است.
با انقلاب ۱۳۵۷ نسلی از روحانیان بر تخت قدرت تکیه زد که هیچ تجربه کشورداری از سر نگذرانیده بود؛ نه از طبقه‌های بالای اجتماعی برخاسته بود ونه در همکاری با دستگاه پیشین راه و رسم اهل دولت آموخته بود. چنین رویدادی سازوکار سیاست ایران را به‌کلی دگرگون ساخت. رفتار و باورهای این گروه پرخروش تازه نفس و پیروان پرشورشان نگرانی‌های جهانی بسیاری را دامن زد، و اخبار سیاست‌های داخلی و خارجی ایران — از جمله برنامه هسته‌ای‌اش — در رسانه‌های جهانی بازتاب دو چندان یافت. اما برغم این همه، آگاهی ما از نخبگان سیاست ایران همچنان ناچیز و ناتمام باقی مانده بود. نزدیک به چهاردهه از زمانی که روحانیان ایرانی در قامت دولتمردان و نخبگان سیاسی پدیدار شده‌اند می‌گذرد اما پژوهش تجربی درخوری درباره روش‌های برکشیدن و بکار گماشتن روحانیان در دستگاه‌های دولتی، ساختار و چینش نهادین دستگاه‌ها و چرخش دولتمردان در آنها فراهم نیامده است
“ایران پسا انقلاب؛ دفترچه راهنما” فراگیرترین دادهها درباره نخبگان سیاسی ایران در دوره پس از انقلاب را در بر دارد — از جمله، دادههای سی و شش دوره انتخابات ملی، چهارصد گروه و سازمان قانونی و غیرقانونی اعلان شده، و پیوندهای خویشاوندی میان نخبگان. نیز مختصر زندگینامه بیش از دو هزار و سیصد چهره سیاسی، از وزیران دولت گرفته تا نمایندگان مجلس و روحانیان و قاضیان و سران نظامی، که تا پیش ازین یکجا گرد نیامده بودند. این کتاب نقشه ساختار پیچیده قدرت در ایران پسا انقلاب را پیش رو مینهد، پنجرهای به سالهای نزدیک پیش و پس از انقلاب میگشاید و به تماشای آنچه در این چهار دهه پرفراز و نشیب رخداده است مینشیند. این کتاب برای دستاندرکاران، روزنامه نگاران و پژوهشگران سیاست خاورمیانه از ارزش بیمانندی برخوردار است
این گفتار در چهارچوب وبینارهای ماهانه انجمن آزادی اندیشه و با همکاری ایران آکادمیا صورت گرفته است. این وبینارها بطور ثابت آخرین یکشنبه هر ماه میلادی برگزار می‌شوند.